Kompetencje cyfrowe polskich małych i średnich przedsiębiorstw

Polska gospodarka pod względem poziomu ucyfrowienia zajmuje jedno z ostatnich miejsc w klasyfikacji Unii Europejskiej, pozostając w tyle nie tylko za wszystkimi państwami „starej” UE, ale nawet za większością nowych krajów członkowskich. Główną przyczyną tego odstawania od unijnej średniej jest ni-ski poziom ucyfrowienia małych i średnich przedsiębiorstw, stanowiących większość działających w kraju podmiotów gospodarczych. Dane DESI i Eurostatu dowodzą, że polskie MSP mają problem z przyjmowaniem rozwiązań cyfrowych, które upraszczają i przyspieszają procesy decyzyjne i zarządcze (systemy EDI i ERP), pozwalają na efektywniejszą analitykę biznesową (chmura obliczeniowa), upraszczają transakcje (e‑handel czy e‑faktury), pozwalają budować relacje z otoczeniem firmy (systemy CRM, media społecznościowe) lub ułatwiają dotarcie do nowych klientów i wkroczenie na nowe rynki (e‑handel, ERP). Źródłem problemów z wdrażaniem powyższych rozwiązań jest niedostrzeganie przez polskich przedsiębiorców ich użyteczności oraz deficyt kompetencji cyfrowych, szczególnie średnio zaawansowanych, w kapitale ludzkim. Tymczasem w kontekście Jednolitego Rynku Cyfrowego poziom przyswojenia technologii cyfrowych przez MSP będzie przesądzał o ich sukcesie lub porażce, a w konsekwencji – o kondycji polskiej gospodarki. warto się zatem zastanowić nad tym, co należy zrobić, by zainicjować i wspierać cyfrową rewolucję w polskich MSP.