Konferencja „GenAI in Higher Education: New Perspectives for Research and Teaching”

Konferencja „GenAI in Higher Education: New Perspectives for Research and Teaching”, zorganizowana przez DELab UW w dniach 29–30 maja 2025 roku w siedzibie Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, była interdyscyplinarnym wydarzeniem poświęconym roli generatywnej sztucznej inteligencji w szkolnictwie wyższym.

Organizacja i partnerzy

Organizatorem konferencji był DELab UW, działający w imieniu Rektora Uniwersytetu Warszawskiego, prof. Alojzego Nowaka. Wydarzenie odbyło się w ramach działania II.3.6 „Budowanie wpływowego sojuszu cyfrowego” programu Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza (IDUB). Partnerem konferencji było Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego

W konferencji uczestniczyli naukowcy i eksperci z różnych ośrodków akademickich, w tym:

• Prof. Neil Selwyn z Monash University, uznany autorytet w dziedzinie odpowiedzialnego wykorzystania technologii cyfrowych w edukacji, który wygłosił wykład inauguracyjny pt. „GenAI in Higher Education – some things we need to talk about”.

• Prof. Peter Kahn z University of Manchester, specjalizujący się w pedagogice szkolnictwa wyższego.

Uczestnikami konferencji byli również:

• przedstawiciele władz Uniwersytetu Warszawskiego – Prorektor UW ds. badań prof. Zygmunt Lalak, Prorektor UW ds. rozwoju prof. Ewa Krogulec, była Prorektor UW ds. rozwoju prof. Anna Giza Poleszczuk, 

• Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego – Podsekretarz stanu Prof. Andrzej Szeptycki, Pełnomocniczka Ministra ds. spójności polityki naukowe dr inż. Zuzanna Hazubska oraz zastępczyni dyrektora Departamentu Innowacji i Rozwoju Izabela Najda-Jędrzejewska,

• Polskiej Komisji Akredytacyjnej – prof. Janusz Uriasz i dr Elżbieta Jaskulska oraz

• przedstawiciele społeczności akademickiej Uniwersytetu Warszawskiego, w tym dr Anna Baczko-Dombi z Wydziału Socjologii UW. 

Struktura konferencji

Konferencja składała się z dwóch głównych ścieżek tematycznych:

1. Ścieżka naukowa (międzynarodowa) – obejmowała prezentacje najnowszych badań i projektów dotyczących wykorzystania generatywnej AI w edukacji i nauce.

2. Ścieżka dla społeczności UW – skierowana do społeczności Uniwersytetu Warszawskiego, koncentrowała się na przyszłości uczelni, strategiach rozwoju edukacji wyższej oraz praktycznych wyzwaniach związanych z wdrażaniem technologii AI na UW.

Konferencję poprzedziło wysłuchanie studenckie, podczas którego studenci przedstawili swoje postulaty dotyczące integracji AI w edukacji, które następnie były omawiane w panelach dyskusyjnych z udziałem władz uczelni i przedstawicieli ministerstwa.

Tematyka i wnioski

Prezentacje i dyskusje podczas konferencji poruszały różnorodne aspekty związane z generatywną AI w szkolnictwie wyższym, w tym:

• Wpływ AI na procesy dydaktyczne – analiza korzyści i wyzwań związanych z integracją AI w nauczaniu.

• AI w badaniach naukowych – rozważania nad transformacją metodologiczną i etycznymi implikacjami stosowania AI w badaniach.

• Etyczne i społeczne aspekty AI – dyskusje na temat odpowiedzialności, transparentności i równości w dostępie do technologii.

• Perspektywa studentów – analiza oczekiwań i obaw studentów związanych z integracją AI w środowisku akademickim.

Wspólnym wnioskiem płynącym z konferencji była potrzeba świadomego i krytycznego podejścia do wdrażania AI w edukacji, z uwzględnieniem wartości akademickich, etycznych standardów oraz aktywnego udziału wszystkich interesariuszy w procesie transformacji.

Konferencja „GenAI in Higher Education” stworzyła platformę do otwartego dialogu i współpracy między naukowcami, edukatorami, studentami i decydentami, podkreślając znaczenie wspólnego kształtowania przyszłości edukacji w erze sztucznej inteligencji.

Więcej o konferencji: 

Konferencja „GenAI in Higher Education: New Perspectives for Research and Teaching” okazała się wyjątkowym wydarzeniem, które na wielu poziomach skłaniało do krytycznego i wielowymiarowego namysłu nad rolą generatywnej sztucznej inteligencji w szkolnictwie wyższym. Przyciągnęła badaczy i dydaktyków – często w jednej osobie – z różnych krajów i dziedzin, ukazując bogactwo możliwych perspektyw oraz złożoność toczącej się wokół AI debaty.

Prezentacje podkreślały, że generatywna AI to coś więcej niż technika promptowania czy narzędzie do optymalizacji. W centrum zainteresowania znalazło się pytanie o wartość – edukacyjną, społeczną, a nawet moralną – jaką wnosi ta technologia do praktyk nauczania i prowadzenia badań. Uczestniczki i uczestnicy konferencji wykazali się dużą otwartością, chętnie kwestionując uproszczone narracje i medialne klisze, które często dominują w dyskusji o AI.

Jednym z największych atutów wydarzenia była różnorodność spojrzeń – od entuzjazmu wobec nowych możliwości po wyważony sceptycyzm wobec ryzyk i wyzwań. Wspólnym mianownikiem była jednak potrzeba podejścia świadomego, uważnego i elastycznego – takiego, które uwzględnia zarówno akademickie, jak i społeczne oraz etyczne realia.

Ważnym momentem konferencji było wysłuchanie głosu studentów, którzy przedstawili własne oczekiwania wobec edukacji w erze AI. Ich postulaty stały się impulsem do szczerej rozmowy z przedstawicielami uczelni i resortu nauki. Wnioski nie zawsze były wygodne – pokazały jednak z całą ostrością, gdzie uczelnie zawodzą w obliczu technologicznych przemian.

Wydarzenie stworzyło autentycznie interdyscyplinarną i międzypokoleniową przestrzeń wymiany myśli – sprzyjającą dialogowi i współpracy ponad tradycyjnymi podziałami. Otwartość i gotowość do dzielenia się doświadczeniem sprawiły, że obok prezentacji badań i refleksji pojawiła się też przestrzeń na budowanie trwałych relacji – zarówno zawodowych, jak i osobistych.

Przyszłość edukacji wyższej w epoce generatywnej AI nie została jeszcze przesądzona. To od naszej wspólnej refleksji, odwagi w zadawaniu trudnych pytań i gotowości do poszukiwania nowych – czasem nieoczywistych – kierunków, zależy, jaką drogę wybierzemy.

W referatach i dyskusjach pojawiły się cztery główne wątki tematyczne:

1. AI w procesach dydaktycznych
   Prezentacje w tym obszarze skupiały się na praktycznych zastosowaniach AI w nauczaniu. Omawiano m.in. możliwości automatyzacji części zadań, personalizacji treści oraz monitorowania postępów studentów. Jednocześnie podkreślano, że technologia powinna wspierać, a nie zastępować rolę nauczyciela.

2. Wpływ AI na badania naukowe
   Referaty w tym bloku dotyczyły zmian, jakie generatywna AI wprowadza w metodologii badań. Zwracano uwagę na potencjał przyspieszania analiz i eksploracji danych, ale także na nowe dylematy etyczne, ryzyko reprodukcji błędów i konieczność krytycznego podejścia do generowanych treści.

3. Społeczne i etyczne aspekty AI
   Ten wątek budził szczególnie żywe dyskusje. Prelegenci i prelegentki zastanawiali się nad moralnymi konsekwencjami wprowadzania AI do edukacji, akcentując potrzebę odpowiedzialności, przejrzystości działania modeli oraz równości w dostępie do technologii.

4. Głos studentów w kontekście AI
   Osobny blok prezentacji poświęcono doświadczeniom i oczekiwaniom studentów. Ich refleksje – dotyczące zarówno szans, jak i zagrożeń związanych z wykorzystaniem AI – były punktem wyjścia do rozmów o współodpowiedzialności i konieczności włączania studentek i studentów w procesy decyzyjne dotyczące przyszłości edukacji.

Wnioski płynące z referatów i dyskusji:

•  AI może realnie wzbogacić edukację, ale tylko wtedy, gdy jej wdrażanie odbywa się w sposób świadomy, refleksyjny i dostosowany do kontekstu akademickiego.

• Równowaga między innowacją technologiczną a wartościami akademickimi – takimi jak krytyczne myślenie, autonomia intelektualna i rozwój osobisty – pozostaje warunkiem trwałej jakości edukacji.

• Etyczne implikacje oraz ryzyko pogłębiania nierówności wymagają otwartej debaty i uwzględnienia różnych perspektyw – nie tylko technologicznych, ale też społecznych i kulturowych.

• Włączenie studentek i studentów w rozmowy o kształcie edukacji opartej na AI jest kluczowe, by budować środowisko akademickie, które będzie nie tylko nowoczesne, ale też włączające i zdolne do adaptacji.